همسایه فقیر: خیلی دور، خیلی نزدیک
تاریخ انتشار: ۹ آبان ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۸۰۳۲۳۵
همسایه توأمان که نزدیک است بشدت دور نیز هست. دوری و نزدیکی همسایه نسبت وثیقی دارد با همجواری او با ما. چیزی که کنار ما و بیخ گوش ما است میتواند بشدت آزاردهنده نیز باشد برای همین است که تلاشی حداکثری صورت میگیرد تا آن چیز دور نگه داشته شود.
دور نگه داشتن چیزی که بیخ گوش ما است تبدیل به وسواسی ذهنی میشود و درگیر شدن در این پرسش که «آیا او به اندازه کافی دور نگه داشته شده است؟».
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وقتی از همسایه فقیر سخن میگوییم این معادله پیچیدهتر نیز میشود. او همچون یک فقیر همواره ساحت اخلاقی ما را به پرسش میکشد، حضورش، مسائلش وبحرانهایش همواره تو را فرامیخواند و نوعی عذاب وجدان را ایجاد میکند که باید با آن تعیین تکلیف کرد. چه در نفی محکم وظیفه که «به من چه ربطی داره؟» و چه در تأییدی مداوم برای غلبه با عذاب ناشی از دیدنِ همسایه فقیر. بسته به اینکه در چه شبکهای از روابط اجتماعی جای داشته باشیم مکانیسم این نفی و تأیید شدت و حدت بیشتری میگیرند. بهعبارت دقیقتر آنچه بیتفاوتی مینامیم لزوماً بر ندیدن مبتنی نیست بلکه بر نوع خاصی از دیدن مبتنی است.
همسایه فقیر نسبت وثیقی دارد با فضای زندگی. در نتیجه کالا شدنِ فضا، آنچه محله نامیده میشود نسبتی وثیق دارد با فقر و لذا یک محله میتواند فقیر را در خود جای دهد یا طرد کند. به این معنا یک محله تبدیل بهجایی میشود که مجوز سکونت یا عدم سکونت فقیر را صادر میکند بدون اینکه به دربانی عریان و واضح نیاز داشته باشد. خودِ زمین و ملکش به مادهای تبدیل میشود که فقیر را دفع یا جذب میکند و این کار را به سحر پول انجام میدهد. بهعبارت دیگر فرآیندهای اقتصادی حاکم بر فضا اجازه شکلبندی همسایه فقیر، کلونی فقرا یا «منطقه سبزِ» فقر زدوده را صادر میکند. در اینجا است که آن مکانیسم نادیده انگاشتن به یک فرآیند اقتصادی تبدیل میشود و دو فرآیند را در هم ترکیب میکند: دور کردن و ندیدن. اقتصاد سیاسی ملک و مسکن فرآیندهای دور کردن و ندیدن (عامدانه) را به جریان میاندازد و به فرآیندی غیر شخصی تبدیل میشود.
حالا برخی محلات از فقیر تهی میشوند. فقیر دور ریخته میشود و ندیدنی میشود. دقیقاً در همین فرآیند است که همسایه فقیر در برخی محلات ناممکن میشود و به این واسطه نوعی احساس امنیت اخلاقی را برای ساکنان به ارمغان میآورد. آن موی دماغ حالا هم به اندازه کافی دور است و هم نادیدنی، ویژگی منطقه سبز همین است! چیزهای زشت را دور و نادیدنی میکند اما این همه ماجرا نیست، محلاتی در همسایگی این «منطقه سبز» تبدیل به همسایه فقیر میشوند، حالا خود محلاتی که فقیر را در خود جای میدهند بهواسطه همسایگی با مناطق سبز تبدیل به موی دماغ میشوند. حالا این فرآیند برای این محلات به جریان میافتد و فرآیند دور ریختن، ندیدن و طرد کردن تبدیل به فرآیندی در سطح محلات میشود. اقتصاد ملک و مسکن این کار بیدردسر و بدون هیچ عذاب وجدانِ شخصیای انجام میشود، فقرا دور و دورتر و توأمان با چسبیدن به محلات بهرهمندتر نزدیک و نزدیکتر میشوند. نکته مهم این است که این فرآیند با غیر شخصی شدنش برانگیختگیهای اخلاقی را به حداقل خود میرساند و فرآیند طرد را بدون دغدغه شخصی پیش میبرد و البته موجب «توسعه شهری» نیز میشود./ایران جمعه
منبع: ایران آنلاین
کلیدواژه: نزدیک تر دور نگه آن چیز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۸۰۳۲۳۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
روایت رئیس کل دادگستری هرمزگان از فرآیند حل مشکل ۵۱ ساله مردم قشم
دریافت 155 MB
به گزارش خبرگزاری مهر؛ چالش اسناد رفسنجان یکی از مشکلات مهم در جزیره قشم بود که بر اساس آن از حدود ۵۰ سال قبل ۷ هزار و ۱۴۲ فقره سند موسوم به اسناد رفسنجان بدون تعیین محدود دقیق تحویل افراد شده بود که این موضوع هم مشکلاتی را برای مردم به وجود آورده و هم موانعی را در پیشبرد عمران و آبادانی این جزیره ایجاد کرده بود.
کد خبر 6095556